پس از پیامبر اسلام(ص)، در میان مسلمانان، اختلافاتی در مسائل عقیدتی و فکری رخ داد. اندیشمندان شیعی به پیروی از پیشوایان معصوم:، از فنّ مناظره بهره فراوانی برده و همواره مخالفان مُنصف را به سوی خود جذب نموده اند و در این مورد، کتاب های فراوانی نوشته شده که در خور توجه است.
با آنکه تاکنون، در مسائل مربوط به رهبری پس از پیامبر(ص)، کتاب های متنوعی نوشته شده، اما هرگز کتابی به پرثمری کتاب المراجعات نوشته نشده است.
علامه آیت الله سید شرف الدین موسوی عاملی ﴿۱۲۹۰ ـ ۱۳۳۷ ﻫ. ق﴾ در سفر خود به مصر ـ در سال ۱۳۲۹ ﻫ. ق ـ با رئیس دانشگاه الازهر شیخ سلیم بشری ﴿ م ۱۳۳۵ ﻫ. ق﴾ نشست هایی داشته است. او از بلند نظری سید شرف الدین و از اطلاعات وسیعش نسبت به کتب حدیث و تفسیر و تاریخ در شگفت ماند و احساس کرد که خود، درباره عقاید شیعه فاقد آگاهی کافی است. از این نظر، از وی خواست که مسائل مورد اختلاف را از طریق نامه نگاری بر یکدیگر عرضه کنند و پرده های ناآگاهی را از چهره حقیقت برفکنند.
این نوع مناظرات قلمی حدود ۶ ماه طول کشید و در ۱۱۲ نامه به پایان رسید. سپس، همان مباحث که در بین آنان رد و بدل شده بود، توسط علامه سید شرف الدین به صورت کتاب المراجعات تألیف گردید. این کتاب، ده ها بار در کشورهای عربی منتشر شده و هنوز اصالت و موقعیت خود را حفظ کرده است. علت این امر است که ـ در آن مباحث ـ هر دو طرف، ادب در سخن را رعایت کرده و اصول مورد اتفاق را محترم شمرده و اخلاص و حق گرایی را از دست نداده اند. به راستی، باید این کتاب را از مفاخر عصر حاضر شمرد؛ زیرا توانسته است گروه بی شماری را به راه راست هدایت کند.
المراجعات تاکنون به وسیله چند نفر از نویسندگان، به فارسی برگردانده شده است، اما کتاب حاضر دارای مزیّت و کیفیتی است که در ترجمه های دیگر وجود ندارد. در این کتاب، خلاصه مباحث المراجعات به صورت گفت و شنود با ۷۲ پرسش و پاسخ آغاز و پایان گرفته که هر سؤال با پاسخ پرسش قبلی در ارتباط است؛
به طوری که بحث از نقطه روشن و لازمی شروع شده و سپس پرسش ها و پاسخ های بعدی سلسله وار در پیوند صحیح با هم ادامه یافته است که فهم آن برای جوانان آسان و نزدیک می باشد و در عین حال، امانت در نقل ـ در مجموع مباحث ـ کاملاً رعایت شده است.
