فرمانروای مه

رمانی است دربارۀ چند خانم که برای سیر و سلوک و ورود به دنیای عرفان دست به دامن استادی می‌‏‌شوند که پیش از این، بارها او را آزموده‌‏اند و کرامات مختلفی از او دیده‌اند. با انجام دستوراتی که استاد به آنها می‌‏دهد و همچنین با تزکیه نفس، هر کدام به توفیقاتی دست می‌یابند که به صورت عادی غیرممکن به نظر می‌رسد. در میانۀ راه، آنچه بیش از همه آزارشان می‏‌دهد، شکی است که به استاد خود دارند. شکی که مثل خوره به جانشان می‌‌افتد و رهایی از آن، گسستن ارتباطات تنگاتنگ است. اینکه استاد عرفان آن‌ها، واقعاً با معصومین در ارتباط است، یا … وقتی یکی از آنها مستجاب‏ الدعوه می ‏شود، یا به چشم بصیرت می ‏رسد و دیگری توان طی‌الارض پیدا می‏کند، جایی برای شک باقی نمی‏‌ماند.